Herkese merhabalar..19 mayısı kutlamam gerek sabah ama son 6 gündür kendime gelemedim hala da kendime gelmedim..Soma beni de öldürdü diyebilirim..Buruk bir kutlama oldu 19 mayıs herkes için..301 maden işçisi arkasında bir sürü güzel aile bıraktı bize emanet o aileler...Canım acıyor kendimi suçluyorum sürekli,yediğim içtiğim boğazıma düğümleniyor...Ben böyle hissediyorsam ölen işçilerin ailelerinin acısını hiç düşünemiyorum..Her görüşümde fotoğraflarını,söyledikleri kelimeleri duyunca ağlıyorum içim sızlıyor..Yardım edememek öldürüyor beni...Bu da daha çok suçlu hissetmemi sağlıyor..Sanki bende ölmeliymişim anca borcumu ödermişim gibi hissediyorum,düşünüyorum...3gün yas ilan edildi yetmez ki 3 gün o aileler için 3 gün değil ömür boyu yas olucak..Hep içlerinde buruk bir acı olucak...Kimisi unutacak bu acıyı ben unutmayacağım hemde hiç unutmayacağım..Çok etkilendim kendimi tutamıyorum ağlamaya başlıyorum hemen ama ölümü onlar değil bu facianın sorumluları ve bu cennet gibi ülkenin başbakanı hak etti...Kader deyip geçtiler bu kadar mı kolaydı kader demek..Bir baş sağlığı dileyip acınızı paylaşıyorum demek ne kadar zor ki..Bunu siyasete çevirmeyelim dediler ama kendileri çoktan çevirdiler kötü sözleri ile...Ama ben yine de 19 mayıs buruk bir acıyla kutlayım ama ben kendime gelir miyim bilemem.......sözün bittiği yerdeyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder